از شعرای قرن دهم و از شاگردان محتشم کاشانی بود. وی به هندوستان رفت و در اوایل قرن یازدهم هجری در آنجا وفات یافت. از اوست: در جهان هر جا بلایی بود از ما درگذشت غیر بخت تیره کو چون سایه در دنبال ماست. و رجوع به ریحانه الادب چ 2 ج 5 ص 197 و قاموس الاعلام ترکی شود
از شعرای قرن دهم و از شاگردان محتشم کاشانی بود. وی به هندوستان رفت و در اوایل قرن یازدهم هجری در آنجا وفات یافت. از اوست: در جهان هر جا بلایی بود از ما درگذشت غیر بخت تیره کو چون سایه در دنبال ماست. و رجوع به ریحانه الادب چ 2 ج 5 ص 197 و قاموس الاعلام ترکی شود
ملامحمد تقی بن مقصود علی اصفهانی مشهور به مجلسی اول یا مجلسی پدر از علمای متبحر شیعۀ اثنا عشری است که در فقه و تفسیر و رجال از افاضل عصر خود بود و اخبار و احادیث شیعۀ امامیه را جمعآوری کرده است. وی از شاگردان شیخ بهایی و ملاعبداﷲ شوشتری و پدر ملا محمد باقر مجلسی است و در زمان شاه عباس کبیر می زیسته است. مجلسی به سال 1070 هجری قمری وفات یافت و در جامع عتیق اصفهان مدفون گردید. او راست: احیاء الاحادیث فی شرح تهذیب الحدیث که شرح تهذیب طوسی است. حاشیۀ صحیفۀ سجادیه. حاشیۀ نقد الرجال. شرح صحیفۀ سجادیه به عربی. شرح صحیفۀ سجادیه به فارسی و کتب دیگر. (از ریحانهالادب ج 5 صص 198-201). و رجوع به روضات الجنات ص 129 و قصص الانبیاء ص 167 و تاریخ ادبیات براون ترجمه رشید یاسمی ص 261 و 263 شود
ملامحمد تقی بن مقصود علی اصفهانی مشهور به مجلسی اول یا مجلسی پدر از علمای متبحر شیعۀ اثنا عشری است که در فقه و تفسیر و رجال از افاضل عصر خود بود و اخبار و احادیث شیعۀ امامیه را جمعآوری کرده است. وی از شاگردان شیخ بهایی و ملاعبداﷲ شوشتری و پدر ملا محمد باقر مجلسی است و در زمان شاه عباس کبیر می زیسته است. مجلسی به سال 1070 هجری قمری وفات یافت و در جامع عتیق اصفهان مدفون گردید. او راست: احیاء الاحادیث فی شرح تهذیب الحدیث که شرح تهذیب طوسی است. حاشیۀ صحیفۀ سجادیه. حاشیۀ نقد الرجال. شرح صحیفۀ سجادیه به عربی. شرح صحیفۀ سجادیه به فارسی و کتب دیگر. (از ریحانهالادب ج 5 صص 198-201). و رجوع به روضات الجنات ص 129 و قصص الانبیاء ص 167 و تاریخ ادبیات براون ترجمه رشید یاسمی ص 261 و 263 شود
ابن عبدالملک اصفهانی، مکنی به ابوعمران کاتب، وی مترسلی بلیغ و به زمان متوکل صاحب دیوان خراج بود و دیوان سواد نیز با او بود. (از یادداشت مؤلف). موسی صاحب دیوان خراج از رؤسا و فضلا و نویسندگان بزرگ بود که در عصر عده ای از خلفا خدمت می کردند. او در عصر متوکل دیوان سواد و جز آن را داشت. و خود نویسنده ای چیره دست بود و دیوان رسائل دارد و شعر نیکو می گفت و به سال 246 هجری قمری درگذشت. (از وفیات الاعیان ابن خلکان صص 267- 269). و رجوع به الفهرست ابن ندیم و الاعلام زرکلی و دستورالوزراء ص 71 و الوزراء و الکتاب ص 212 شود
ابن عبدالملک اصفهانی، مکنی به ابوعمران کاتب، وی مترسلی بلیغ و به زمان متوکل صاحب دیوان خراج بود و دیوان سواد نیز با او بود. (از یادداشت مؤلف). موسی صاحب دیوان خراج از رؤسا و فضلا و نویسندگان بزرگ بود که در عصر عده ای از خلفا خدمت می کردند. او در عصر متوکل دیوان سواد و جز آن را داشت. و خود نویسنده ای چیره دست بود و دیوان رسائل دارد و شعر نیکو می گفت و به سال 246 هجری قمری درگذشت. (از وفیات الاعیان ابن خلکان صص 267- 269). و رجوع به الفهرست ابن ندیم و الاعلام زرکلی و دستورالوزراء ص 71 و الوزراء و الکتاب ص 212 شود
